ŞAİR VE YALNIZLIK – DENEME – HAKAN YAKICI

30 Eylül 2025 09:43

aristokrat0135

ŞAİR VE YALNIZLIK

Benim zindanım, Nazım Hikmet’in zindanından daha karanlık ve soğuk, çünkü ben zindanımın anahtarlarını elimde tutuyorum ve oraya kendimi ben koydum. Onun zindanın anahtarları ise şişman bir bekçinin kemerinde asılıydı. Benim her gün ölümüm, Nilgün’ün, Füruğ’un ve Hypatia’nın ölümünden daha acıklı, çünkü yaşamın da ölümün de aşağılandığı bir çağda nefes alıp vermeye çabalıyorum.

Ustam, insanlara, “ Daha az mı acı istiyorsun, o halde sürüye katıl.” diye seslenmişti. Bugün gerçekten kendi kendisine maruz kalmaktan yani kendisiyle ve yazdıkları ile yüzleşmekten ödü kopan şairlerin! ellerinde bir buçuk kitapla sürüye yetişmek için o etkinlik senin, şu etkinlik benim demeden, kan ter içinde oradan oraya koşturduklarını görüyorum. Yazık! Bilhassa İzmir’de. Yorgunluklarını ise çoğunlukla ölü bir şairin gölgesinde atarlar. Nazım’ı anarlar, Arif’i yad ederler, falan filan.

Ama insaf kardeşim, hem sürüde kalacağım hem de Nazım olacağım, Füruğ olacağım, Orhan Veli’den, Nilgün Marmara’dan neyim eksik diyemezsin. Unutma, asalet, kocaman kocaman masaların örtülerinin ütüsüyle değil, sürüye karşı ne kadar sakınmasız durabildiğin ile ilgilidir.

Ustamın dediği gibi, “Şairler bir sussa da şiirlerini duyabilsek!”

Dekoltenizi, fularlarınızı kenara çekin de kitaplarınızı görelim.

Ustam, çekiçle felsefe yapardı. Ben, kamçı ile şiir yazıyorum.

Hakan Yakıcı 2025Güz/ Seferihisar

Ankara escort

Bu Eseri Paylaş:

Yazan	aristokrat0135
Okunma Sayısı	102
Kelime Sayısı	200
🕐 Tahmini Okuma Süresi	1 dakika
Kaynak / Alıntı	Bu satırlar, yazarın kaleminin izini taşır.