AĞAÇKAKAN-MEHMET AKİF GÜLAL

Medyagri

Paylaş

Paylaş

1 Beğenme

Yorum Yaz

Favorilere Ekle

• 0

  Mutlu

• 0

  Eğlenmiş

• 0

  Şaşırmış

• 0

  Kızgın

• 0

  Üzgün

AGAÇKAKAN

Azledilmiş  bir gecedir içimde

Agır agır geçtiğim sokağın

duvarlarına tutunmuş

sardunyaların kokusu…

tan atımlarımda soluğumdan çiçek kokuları çıkarırdım ben

umutlu ve mutlu ilk gün doğumlarından

umutsuz ve mutsuz günbatımlarına

akıyorken zaman..

ah zaman..

Yelesinde reyhan kokuları taşıyan taylar gibi

uçsuz bucaksız yer yüzünde,

bir zerreydim oysa ben ve acı çektikçe

Soluğumda yitirdiğim sardunyaların kokusu

uzak bir rüyanın sonundan sesleniyor bana şimdi..

2

uyudum,uyandım,rüyalandım.

Seni andım bir derin boşlukta

Gözümü açınca bahar gelecek sanmıştım

Baktım çöl iklimi yurdumda,

Çölde kan kusuyor umutları çocukların

Ve karanlık günlerinde mutsuzluk satılıyor çarşıların..

Uyudum,büyüdüm,karardım.

Torosların tepesinde bir ağaçkakanın açtığı oyuktan baktım dünyaya

Dünya ne kadar acıysa,o kadar acıydı,kötülükler vardı upuzun vardı,çok vardı.

Savaştan ve zulümden kaçan çocukların cesetleri vuruyordu sahillere ve  az ilerde

Sarayında bir sultan altın varaklı masasında kan içiyordu bardağından..

Uyudum büyüdüm kirlendim.

Delirmemek için dünya kahrı denilen şeyi göre göre

Tek damarı kurudu kalbimin, biliyorum öleceğim

Sardunyalar kuruyacak ağzımın içinde,

Ve kokusuna böcekler gelecek anılarımın

3.

Koparılmış çiçekler mezarlığında açtım gözlerimi, sonbahardı.

Yeryüzünün bütün soykırımlarından geriye kalan

Acı aynı acıdır diyordu ermiş, ölenle bal gibi ölünüyor işte.

Sonbahardı,

uyudum,

uyandım,

büyüdüm

koparılmış çiçekler mezarlığında açtım gözlerimi,

tan atımlarında ağzımdan kokuları çıkan sardunyalar

derin bir boşlukta üşüyorlar şimdi..