Hep Bana, Hep Sana, Hep Beraber

25 Eylül 2025 10:22

Medyagri

Günlerden bir gün, bir kadının yolu “Hep bana hep bana” diyenlerin ülkesine düştü. Bu ülkede bir adam, yolda gördüğü gülleri koparıp defterinin arasına koyuyordu. Güller çok güzeldi; ona göre saklanmalıydı. Yaşamaları, nefes almaları, gelişmeleri onun için önemli değildi. Önemli olan, ona ait olmalarıydı.

Ama ne zaman bir gülü kurutup defterine yerleştirse, onu unutuyordu. Bir daha o sayfayı açmıyor, bir zamanlar ne kadar güzel olduklarını hatırlamıyordu.

Kadınla adam, güllerin olduğu bahçede göz göze geldiler. Kadın, başına gelecekleri anladı ve koşarak bu ülkeden uzaklaştı.

Yoluna devam eden kadın, rengârenk güllerle dolu başka bir bahçeye vardı. Burası “Hep sana hep sana” diyenlerin ülkesiydi. Bahçede bir adam vardı; perişan hâlde toprağı çapalıyor, gülleri suluyor, dallarını buduyordu. Eli yüzü dikenlerden kan içindeydi ama aldırmıyordu. Gün sonunda yorgunluktan tükenmiş, kendinden bihaberdi.

Kadın başta bu ülkeyi sevdi. İlgi hoşuna gitmişti. Ama zamanla sıkıldığını fark etti. Bu kadar sessiz, soluksuz bir adamın yanında olmak anlamsız gelmeye başladı. Etrafına baktı, onu burada tutan bir şey olmadığını fark etti. Kararsız adımlarla bu ülkeden de ayrıldı.

Kadın, artık yorgun ve biraz da yaşlanmış olarak vardığı ülkede yine güllerle dolu bir bahçede soluklandı. Bu ülke ne “Hep bana” ne de “Hep sana” diyenlerin ülkesiydi. Burası “Hep beraber, yan yana” diyenlerin ülkesiydi.

Burada insanlar birlikte çalışıyor, birlikte dinleniyor, birlikte uyanıyorlardı. Herkes birbirine kıymet veriyor, kimse kimseyi ne tüketiyor ne unutuyordu.

Kadın, ilk ülkeyi düşündü: “Orada, değerli olan insanların arasında ne kadar değersiz hissettim,” dedi içinden. Sonra ikinci ülkeyi hatırladı: “Bana ne kadar değer verdiler ama kendileri ne kadar değersizdi… yine de güzeldi,” diye geçirdi aklından.

Şimdi bulunduğu bu eşitlik ülkesinde bir tuhaflık hissetti. Bildiği bu değildi. Bu denklik ona yabancı geldi. Diğer ülkelerde eylemsiz olmak, yapanın edenin karşı taraf olması daha cazipti. Ve kadın, bildiği olana doğru yeniden yola çıktı.

Bu Eseri Paylaş: